Aν εγώ με τη χλιαρή και συχνά υποκριτική πίστη και aγάπη,είμαι αποδεκτός από την εκκλησία,γιατί δεν είναι ένας ομοφυλόφιλος; Eκείνος μάλιστα μπορεί να έχει πολύ πιο θερμή πίστη και αγάπη από τη δική μου. Kαμία ρατσιστική διάθεση δεν υπάρχει στην εκκλησία απέναντι σε κανένα άνθρωπο η ομάδα ανθρώπων.Pατσιστές γίνονται οι άνθρωποι που δεν έχουν καταλάβει καθόλου τι είναι ο ορθόδοξος χριστιανισμός ή που δεν μπορούν να κάνουν έστω ένα βήμα για να απομακρυνθούν από τις φοβίες και τα πάθη τους.
Από την άλλη,η ομοφυλοφιλία δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή από την εκκλησία ο σωστός δρόμος που οδηγεί τον άνθρωπο στο Θεό.Ακριβώς από αγάπη προς τον ομοφυλόφιλο και ανησυχία για τη σωτηρία του στην αιωνιότητα,η εκκλησία δεν μπορεί να αποκρύψει ότι ο γάμος άντρα και γυναίκας είναι ένας δρόμος που ανήκει στο Θεό,ενώ η ομοφυλοφιλία δεν είναι τέτοιος δρόμος.
Αν μιλάμε με έναν άθεο,δεν έχει νόημα να αναφερθούμε σε Θεό,αμαρτία και Σωτηρία.Εκείνος τοποθετεί υποκειμενικά,όπου ο ίδιος θέλει το όριο ανάμεσα στο καλό και το κακό και το κρίνει με τα δικά του κριτήρια.Αν όμως συζητάμε με χριστιανούς και μας της αρχαίας παράδοσης,ορθοδοξίας πρέπει με αγάπη να μοιραστούμε μαζί τους τα παρακάτω:
O Χριστός,στα καταγεγραμμένα λόγια του,δεν καταδικάζει ρητά την ομοφυλοφιλία,όμως ούτε για την πολυγαμία ή την αιμομιξία κάνει κάτι τέτοιο.Κι όμως οι χριστιανοί,από την αρχή και μέχρι σήμερα,θεωρούμε αυτονόητο πως αυτές οι δύο πρακτικές δεν είπαμε στο χριστιανισμο εκτός ίσως από ακραίες παρανοήσεις του,τέτοιες που έχουν ξεφυτρώσει σαν μανιτάρια μετά την προτεσταντική μεταρρύθμιση.Είναι σαφές στα λόγια του Χριστού ότι όποτε μιλάει για γάμο αναφέρεται σε ζεύγος άντρα και γυναίκας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου